آکادمی مطالعات ایرانی لندن(LAIS)
ملا محمد محسن فیض کاشانی (زادهٔ ۱۰۰۷ در کاشان – درگذشتهٔ ۱۰۹۰ هجری قمری در کاشان) (۹۷۷ – ۱۰۵۸ هجری شمسی)، حکیم فیلسوف، محدث و عارف دوره صفوی و از دانشمندان شیعه است. نام او محمدمحسن بن مرتضی مشهور به ملا محسن و تخلصش فیض بوده است.
ملا محمد محسن شاگرد ملاصدرای شیرازی و داماد بزرگ او بوده است. در فقه و اصول و فلسفه و کلام و حدیث و تفسیر و شعر و ادب توانا و در تمامی این‌ها و رشته‌های دیگر آثاری از خود به یادگار گذارده است. در میان کتابهای فیض کاشانی می‌توان به سراج السالکین، صافی، احیاء الاحیاء، شوق مهدی، علم الیقین و عین الیقین اشاره کرد.
علم الیقین یکی از کتابهای بسیار مشهور فیض کاشانی است که پیش از این ترجمه جلد اول این کتاب وارد بازار کتاب شده بود و علاقه مندان به فلسفه و کتابهای دینی منتظر ترجمه و انتشار جلد دوم این کتاب بودند که این انتظار اخیرا به سر رسیده و انتشارات حکمت جلد دوم کتاب علم الیقین را با ترجمه حجت اسلام حقیقت منتشر کرد. این کتاب حاوی یک دوره کامل اصول و معارف اعتقادی است که با ذکر شواهد نقلی و بیان عقلی مستند و توضیح داده شده است.
کتاب دارای چهار بخش کلی است: ۱- در شناخت خداوند، ۲- شناخت فرشتگان، ۳- شناخت کتابهای آسمانی و رسولان الهی و ۴- در علم به آخرت. در ذیل این چهار بخش فیض در چهل و هشت باب به مباحث گوناگونی نظیر اثبات وجود خداوند، توحید و صفات او، اصناف فرشتگان و شیاطین، معنای نبوت و ضرورت آن، کیفیت وحد و حقیقت قرآن، اخلاق پیامبران و مرگ و قبور و حشر پرداخته است. این کتاب دریایی از معارف اعتقادی است که به قلم یکی از لطیفترین نفوس از میان محققان و به عالمان مسلمان به رشته تحریر درآمده است.
خود فیض کاشانی در مقدمه‌اش بر این کتاب نوشته است: «برادران من! کتاب حاضر به نام علم الیقین فى اصول الدین است که خداوند از فضل خویش به برکت پیروى از کتاب مبین و حرکت در پرتو انوار سید مرسلین و پیگیرى آثار اهل بیت طاهرین و عترت معصومین- علیه و علیهم صلوات المصلین – و استفاده از تصنیفات علماى صالحین به من ارزانى داشته است. این کتاب ، کلماتى را بر شما مى خواند که طبع‌هاى سلیم و ذوقهاى مستقیم گواهى راستى آن ، و نور ایمان و سلامت وجدان شاهد درستى آن ، و عارفان بینا با دیده یقین ناظر حقایق آنند؛ رهنماى پرواپیشگانى است که غرق ایمانند، و یادآور باورمندانى است که سرگرم دیدار نشانه هاى خدایند.»