اصول تصوف شمس تبریزی بر مبانی محوری عشق الهی رادیکال، تجربه مستقیم حق، دگرگونی کامل درونی و فنای نفس متمرکز است. آموزه‌های او عمیقاً عرفانی و شهودی هستند و با اولویت دادن به برقراری یک رابطه صمیمی و بی‌واسطه با الهی بر مناسک صرف بیرونی یا درک محدود عقلانی، سنت‌های مذهبی متعارف را به چالش می‌کشند.
