دکتر سید سلمان صفوی
آکادمی مطالعات ایرانی لندن – LAIS
استاد فرشچیان؛ نماد هنر قدسی معاصر، با در هم تنیدن عشق، ایمان، خلاقیت و خیال معنوی؛ سفیر بی بدیل و شامخ هنر قدسی ایرانی در گستره گیتی است.
آثار استاد فرشچیان؛ در طول قرون و اعصار، روح ابنای بشر را از عطر دلانگیز عرفان، عشق و انسانیت سرشار می سازند.
در بین این آثار؛ تابلوی «عصر عاشورا» تراژیکترین و تابلوی «ضامن آهو» رحمانیترین اثر استاد به شمار می روند.
استاد فرشچیان در سال ۱۳۰۸ شمسی در شهر هنرپرور اصفهان پای به عرصه وجود نهاد و میراثدار مکتب هنری و عرفانی این سرزمین گردید.
ایشان با آمیزه ای خیال انگیز از نقاشی ایرانی با اندیشه عرفانی؛ هنری والا و ماندگار آفرید که هر رنگ و فرم آن روایتگر تجربه ای روحانی و قدسی است.
از جمله مشهورترین آثار استاد فرشچیان می توان به تابلو «پنجمین روز آفرینش» تجلی گردهمایی مخلوقات آسمانی و زمینی برای ستایش پروردگار یکتا، تابلو «ابراهیم نبی» به تصویر درآوردن صحنه گلستان شدن آتش بر حضرت ابراهیم(ع) و شاهکارهای «ستایش»، «آسمان چهارم»، «شام غریبان» و «شمس و مولانا»؛ تجلی خیال و اندیشه عمیق استاد در وادی حکمت مینوی و عرفان عاشقانه اشاره کرد.
استاد فرشچیان با طراحی ضریح مطهر امام رضا(ع)، امام حسین(ع)، عبدالعظیم حسنی(ع) و گلدسته های امامزاده صالح(ع)؛ پیوندی عمیق، استوار و بی نظیر بین هنر قدسی و تشیع برقرار نمود.
هنر قدسی ایشان به مثابه گشودن پنجره ای به ساحت معنویت و فرهنگ ایران زمین است که هر نقش آن، حکایتی ژرف و سرشار از شور و شوق و جذبه و اشراق در خود نهان دارد.
روح متعالی استاد فرشچیان، از عالم برین؛ الهامبخش هنرمندان هنر قدسی خواهد بود.

