احمدی، احمد
احمد احمدی (۱۵ شهریور ۱۳۱۲،ملایر – ۱۹ خرداد ۱۳۹۷، تهران) فیلسوف ایرانی، مؤسس و مدیر سازمان سمت تا هنگام فوت بود. او در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی، نماینده مردم تهران بود و از سال ۱۳۶۰ تا زمان فوت عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بود. او یکی از برگزیدگان چهارمین دوره جایزه علمی علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان در سال ۱۳۹۳ است.
او دروس تفسیر و فلسفه اسلامی را در سطوح عالی (اسفار و شفا) نزد سیدمحمد حسین طباطبایی، درس فقه و اصول را نزد کسانی همچون روح‌الله خمینی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سلطانی، علی مشکینی، سیدمحمدمحقق داماد و سید شهاب الدین نجفی مرعشی در قم فرا گرفت و همزمان دکترای فلسفه غرب را از دانشگاه تهران اخذ کرد. احمدی از سال ۱۳۵۲ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بود و فلسفه اسلامی و فلسفه غرب و فلسفه تطبیقی را در مقطع دکتری تدریس کرده‌است. او از مؤسسان دانشگاه تربیت مدرس بود و به مدت چهارده سال رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس بود. او ناقد نظریه سروش راجع به وحی بود. که آنرا در کتاب پادزهر در دفع انکار نزول وحی: پاسخی فشرده به کتاب بسط تجربه نبوی، نوشته است.
کتاب او تحت عنوان بن‌لایه‌های شناخت حاوی آرای خاص او در فلسفه و نقد فلسفه کانت و برخی فلسفه‌های غربی و اسلامی است.
آثار:
بن‌لایه‌های شناخت، احمد احمدی، تهران: سازمان سمت، چاپ اول، ۱۳۸۸
مختارات من نصوص الفلسفه الاسلامیه، غلامحسین ابراهیمی دینانی و احمد احمدی، تهران: سمت، ۱۳۸۰
پادزهر در دفع انکار نزول وحی: پاسخی فشرده به کتاب بسط تجربه نبوی، قم: بوستان کتاب قم، ۱۳۹۵
ترجمه ها:
تأملات در فلسفه اولی، رنه دکارت، تهران: سازمان سمت، چاپ هفتم، ۱۳۸۷.
نقد تفکر فلسفی غرب، اتین ژیلسون، تهران: سازمان سمت، چاپ سوم، ۱۳۸۷.