اِنّا لله وَ اِنّا اِلیهِ راجِعون
روح ملکوتی حکیم متأله، عارف بالله و علامه ذوالفنون حضرت آیت الله حسن زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه) به لقاءالله واصل شد.
عارف صمدانی حضرت آیت الله حسن زاده آملی در ادبیات، علوم غریبه، ریاضیات، هیئت، نجوم و طب سنتی صاحب تبحر کم نظیر و مجسمه عرفان و حکمت، و از جنبه تسلط بر علوم گوناگون، بین علمای معاصر بی نظیر بودند.
به نقل از حضرت استاد حسن زاده آملی؛ ایشان علاوه بر آموزش کامل قرآن در خردسالی، در سحرخیزی و تهجد، عزم راسخ و ارادت ثابت داشتند. شبی در عالم رویا به زیارت حضرت باهر الانوار امام رضا (علیه السلام) مشرف شدند و از کوثر دهان آن امام همام، آب حیات نوشیدند و بدین سان به ساحت علم الهی که از بارگاه حقتعالی طلب کرده بودند، نائل آمدند.
عارف بالله حسن زاده آملی، استاد شامخ و برجسته حکمت ابن سینا، حکمت متعالیه و عرفان محی الدین بودند.
حکیم متأله حسن زاده آملی، نویسنده ای عمیق، پر کار و صاحب سبک بودند که در حوزه حکمت، فلسفه و عرفان آثار کم نظیری خلق کردند که بیش از ۶۰ عنوان را شامل می شود.
علامه ذوالفنون حسن زاده آملی، عالمی عامل به فقه اللهِ اکبر بودند. قلب ملکوتی آن حضرت منوَّر به انوار الهی بود و تلامیذ دور و نزدیک بسیاری با دَم مسیحایی ایشان، از نور دانش و وجود آن حضرت مستفیذ شدند.
رحلت عارف بالله حضرت آیت الله حسن زاده آملی،
ثلمه ای جبران ناپذیر بر فرهنگ ایران و عالم اسلام، اصحاب قلوب و رهروان عرفان حقیقی وارد ساخت.
درگذشت حکیم متأله حسن زاده آملی را به پیشگاه حضرت حجه بن الحسن العسکری امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، خانواده بزرگوار آن استاد والامقام و دوستداران آن حضرت، با قلبی محزون، تسلیت می گویم و از درگاه حضرت احدیت علوِّ درجات آن حکیم متأله را مسئلت دارم.
الفقیر الحقیر المنتظَر – سید سلمان صفوی
آکادمی مطالعات ایرانی لندن
۴ مهرماه ۱۴۰۰ – لندن