هر روز خواندن یک جزء قرآن یا حداقل خواندن پنج صفحه قرآن و سوره یس.
خواندن دعای سحر.
شبها هزار الله گفتن.
هر شب خواندن دعای: “اَ للّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ وَافْتَرَضْتَ على عِبادِکَ فیهِ الصِّیامَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنى حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ فى عامى هذا وَ فى کُلِّ عامٍ وَاغْفِرْ لى تِلْکَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُها غَیْرُکَ یا رَحْمنُ یا عَلاّم.”
(خداوندا اى پروردگار ماه رمضان که در آن قرآن را فرستادى و بر بندگانت روزه را در این ماه واجب کردى، بر محمد و آل محمد درود فرست و حج خانه محترم خود کعبه را در این سال و در هر سال روزیم گردان و گناهان بزرگم را بیامرز، که به راستى جز تو اى بخشاینده و اى بسیار دانا کسی آنها را نیامرزد)
هر روز دادن صدقه به اندازه وسع هرکس.
سالکان در این ماه می بایست علاوه بر امساک های ظاهری، درون را نیز به روزه فراخوانده، به پاک سازی روح خویش بپردازند. نفس خود را از زشتی های اخلاقی خالی نمایند و تخلق به صفات زیبای اخلاق را پیشه کنند تا این صفات الهی ملکه وجودشان گردد.
با طاهر کردن دل از غیرخدا، حضرت حق در آن تجلی می یابد، دیدن و شنیدن و عمل کردن با نور الهی صورت می پذیرد وَ بدین سان رایحۀ الهی که در سراسر عالم وجود ساری و جاری است به مشام می رسد.
با دعای خیر
یا حق مددی
کمترین سید سلمان صفوی
لندن